Η πληροφορική χρησιμοποιείται ευρύτατα στις υπόλοιπες επιστήμες και την καθημερινή ζωή, επιφέρει μεγάλη άνοδο στην παραγωγικότητα της εργασίας, απαξιώνει συνεχώς παλαιότερες ειδικότητες και δημιουργεί νέα επαγγέλματα. Έχει οδηγήσει στη σημερινή κοινωνία της πληροφορίας και χαρακτηρίζεται ως επανάσταση, η ψηφιακή, που θεωρείται εφάμιλλη της βιομηχανικής. |
 |
Η πληροφορία (για ένα γεγονός, μια άποψη ή μια φήμη) μετατρέπεται σε γνώση, όταν εκείνος που τη λαμβάνει τη συνδυάζει με άλλες και την εντάσσει στο νοητικό του σύστημα. Οι μεγάλες ροές πληροφοριών κατά τη μεταπολεμική περίοδο και η μετατροπή τους σε γνώσεις δημιούργησαν την επιστήμη της πληροφορικής και έκαναν επιτακτική την ανάγκη για ορθολογική διαχείριση της γνώσης. Σε δύο πρόσφατα διεθνή συνέδρια στην Αθήνα (Η Διαχείριση της Γνώσης σε έναν Οργανισμό που Μαθαίνει, 16-17 Νοεμβρίου 2000, και Τρεις Ημέρες για την Κοινωνία της Πληροφορίας, 12-14 Δεκεμβρίου 2000) τονίστηκε ότι ο καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας στο επιχειρείν δεν είναι πια το κεφάλαιο και οι πρώτες ύλες. Αυτά παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτα, αν δεν συνοδεύονται από την επιχειρηματική γνώση, την οποία κατέχουν οι κατάλληλα καταρτισμένοι και έμπειροι εργαζόμενοι και της οποίας η διαχείριση αποτελεί τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για τις σύγχρονες επιχειρήσεις.
Η πληροφορική χρησιμοποιείται ευρύτατα στις υπόλοιπες επιστήμες και την καθημερινή ζωή, επιφέρει μεγάλη άνοδο στην παραγωγικότητα της εργασίας, απαξιώνει συνεχώς παλαιότερες ειδικότητες και δημιουργεί νέα επαγγέλματα. Σχετίζεται δε στενά με την ηλεκτρονική και τις τηλεπικοινωνίες, που περιλαμβάνονται στις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες τεχνικές. Έχει λοιπόν οδηγήσει στη σημερινή κοινωνία της πληροφορίας και χαρακτηρίζεται ως επανάσταση, η ψηφιακή, που θεωρείται εφάμιλλη της βιομηχανικής. Ο όρος ψηφιακό χάσμα μεταξύ αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών είναι περίπου ταυτόσημος, με τη διαφορά στο επίπεδο ανάπτυξης ανάμεσα σε χώρες, ενώ ο ψηφιακός αναλφαβητισμός προβάλλει ως κύρια απειλή για την εξασφάλιση απασχόλησης σε ένα ευρύ φάσμα εργασιών και τείνει να δημιουργήσει νέες τάξεις προνομιούχων και μη προνομιούχων. Χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία π.χ. οι μέχρι πρόσφατα σχετικά πτωχές χώρες Ιρλανδία και Φινλανδία απέκτησαν υψηλό επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και από άποψη ανταγωνιστικότητας κατατάσσονται από το World Economic Forum του Σεπτεμβρίου 2000 στην 6η και 5η θέση αντίστοιχα, ανάμεσα σε 59 χώρες (η Ελλάδα στην 34η). Μεταξύ άλλων, η Ιρλανδία εφάρμοσε ένα διετές πρόγραμμα επιμόρφωσης, με το οποίο υποχρεώθηκαν όλοι οι εκπαιδευτικοί μέσης εκπαίδευσης να εξοικειωθούν με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Με παρόμοια μέτρα η χώρα αυτή έχει τώρα τον μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αριθμό ειδικών στην πληροφορική της ΕΕ και εξαγωγές λογισμικού 600 εκατ. δολ. τον χρόνο, που συγκρίνονται ευνοϊκά ακόμη και με εκείνες των μεγάλων αναπτυγμένων χωρών. Η Φινλανδία ανέπτυξε επίσης μεγάλες και διεθνώς ανταγωνιστικές βιομηχανίες στον ευρύτερο τομέα της ψηφιακής τεχνολογίας, όπως π.χ. η Νokia.
Όσοι λοιπόν δεν είναι εξοικειωμένοι με τον ευρύτερο τομέα της πληροφορικής - και ιδιαίτερα οι νέοι - αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης, ενώ η εφαρμογή της σε παγκόσμιο επίπεδο εκθέτει άμεσα κάθε οικονομία στον εξωτερικό ανταγωνισμό και αυξάνει το κόστος από καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό. Ο χρόνος έχει προσλάβει μια νέα διάσταση. Στην τεχνολογία αυτή απασχολούνται ήδη εκατοντάδες ειδικότητες και δημιουργούνται συνεχώς νέες. Ενδεικτικά αναφέρονται ορισμένες: Ερευνητές στον σχεδιασμό νέων ηλεκτρονικών συσκευών και σύνθετων μηχανημάτων αυτοματισμού και ρομποτικής, ερευνητές-προγραμματιστές που διαμορφώνουν επιτελικά προγράμματα λογισμικού (ορισμένοι περιλαμβάνονται στους πλουσιότερους ανθρώπους της γης), προγραμματιστές στην εφαρμογή του λογισμικού σε συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες, πολλές κατηγορίες εκπαιδευτικών σε επιμέρους αντικείμενα, ειδικοί επιστήμονες και ειδικευμένοι υπάλληλοι σε υπηρεσίες νομικής κάλυψης, ασφάλειας, ασφάλισης και ελέγχου των νέων σχέσεων που δημιουργούνται στην παραγωγή και την καθημερινή ζωή, καθώς και ειδικευμένοι υπάλληλοι σε επιχειρήσεις που παράγουν, ασφαλίζουν, εμπορεύονται, προσαρμόζουν, συντηρούν και επισκευάζουν τη μεγάλη ποικιλία των υλικών και άυλων προϊόντων της ψηφιακής τεχνολογίας τα οποία καλύπτουν όλους σχεδόν τους παραγωγικούς κλάδους και εμφανίζονται για πρώτη φορά, αναβαθμισμένα ή σε νέες ποικιλίες, με συχνότητα που συχνά δεν υπερβαίνει τη διάρκεια μιας εβδομάδας. Με τη χρησιμοποίησή της, τέλος, σε όλες τις επιστήμες, η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί επίσης την κύρια δραστηριότητα στα τεχνολογικά πάρκα, πολλά από τα οποία, όπως η Silicon Valley στις ΗΠΑ, η Sophia Antipolis στη Γαλλία και το Akadem Gorodok στη Νοτιοδυτική Σιβηρία της Ομοσπονδιακής Ρωσίας, απασχολούν το καθένα χιλιάδες άτομα.
|
